بنال ای دل که دنیا رابقا نیست چو آرامش در این دار فنا نیست بنال ای دل نماند جاودانه بجز عشق ونوای عاشقانه بنال ای دل به لحن نای داوود که هر نالیدنش ذکر خدا بود بیا تا از پی اش باهم بگردیم که هردو آشنا با آه ودردیم بنال ای دل که یارم زار وخسته به پشت پرده غیبت نشسته بنال ای دل به هرصبح وبه هرشام چو تنها اشک ریزد آن دلارام بنال ای دل زغمهایم گذر کن که تنها ناله بر آن منتظر کن بنال ای دل که یارم در نماز است سرا پا ناز ودر حال نیاز است بنال ای دل که بس آزرده ام من که رد پای او گم کرده ام من نشانم ده حریم سامرا را مگر پیدا کنم آن دل ربا را بنال ای دل گل بی خار من کو نشینم چون بنفشه بر لب جو مگر عکس رخش در آب بینم دگر اورا مگر درخواب بینم که من آلوده ام او پاک ومعصوم از این رو گشته ام ناکام ومحروم بنال ای دل چو اید بوی نرگس بخوبی عطر اورا می کنم حس خدایا در فراقش ناله تاکی به سینه داغها چون لاله تاکی
خدایا رازها در پرده تاکی زغیبت قلبها آزرده تاکی بنال ای دل بگو باشور وفریاد که یا مهدی جهان پر شد زبیداد کجایی ای گل زهرا کجایی توای مهر آفرین لطف خدایی
|